نانچیکو چوبی چینی

نانچیکو چوبی چینی از دو قسمت تشکیل شده که هر قسمت را فک می گویند که دو فک توسط یک تکه طناب یا زنجیر به هم متصل می شوند. ساختار نانچیکو از مواد مختلفی مانند چوب ، پلاستیک ، فلز ، ابر و … تشکیل شده که اندازه آن بستگی به نوع و شرایط استفاده از آن دارد ولی بهترین سایز باید تمام یک فک آن آرنج شما تا مشت جمع کرده شما را پوشش دهد. استفاده از نانچیکو در رشته های رزمی شامل پنج روش دفاعی ، هجومی ، ترفندی ، نمایشی و آکروباتیک می باشد. نانچیکو چوبی چینی  معرفی شده در این بخش دارای طول کلی 85 سانتی متر و طول هر دسته 30 سانتی متر می باشد، همچنین طول زنجیرنانچیکو چوبی چینی 22 سانتی متر بوده و دارای بلبرینگ برای چرخش بهتر دسته ها می باشد.نانچیکو چوبی چینی یکی از بهترین پیشنهاد های فروشگاه آنلاین فیت نو اسپرت به تمامی رزمی کاران عزیز می باشد.

نانچیکو یا نانچکو (به ژاپنی: ヌ ン チ ャ ク) یکی از قدیمی ترین سلاح های ورزش های رزمی می باشد که یک باور عامیانه بسیار معروف می‌گوید، نانچیکو در اصل یک ابزار خرمن‌کوبی برای جداکردن برنج از شلتوک بوده که کشاورزان ژاپنی آن را به شکل یک سلاح مرگبار درآوردند تا با آن به نبرد سامورایی‌ها بپردازند. اما در حقیقت کشاورزان اوکیناوایی نانچیکو را با تغییر در نوعی لگام اسب در سدهٔ هفدهم ابداع کردند. با این حال نانچیکو در گذشته سلاح محبوبی نبود. این حقیقت را می‌توان از این نکته دریافت که در هیچ‌یک از ده‌ها کاتای سنتی کاراته از این وسیله استفاده نمی‌شود. این موضوع احتمالاً به دلیل کارایی ناچیز این سلاح در مقابل سلاح‌های دورزن همچون شمشیر و چوب بوده‌است، البته شخصی که مهارت خوبی در استفاده از نانچیکو داشت به راحتی می‌توانست چندین شخص مجهز به خنجر یا بی‌سلاح را شکست دهد. همچنین مخفی نگهداشتن نانچیکو هم بسیار آسان بود. از آن‌جا که نانچیکو یکی از سلاح‌های سنتی اوکیناوایی معروف به کوبودو است ارتباط نزدیکی با کاراته دارد و بساری از تکنیک‌های آن در کاراته موجود است. این سلاح وارد سبک‌های کره‌ای همچون تکواندو و هاپکیدو نیز شده‌ است. در اسکریما هنر رزمی فیلیپینی نیز سلاحی بسیار شبیه به نانچیکو به نام تاباک تویوکو مورد استفاده است. شیوهٔ استفاده از این سلاح دارای سبک‌های متفاوت و نحوه کار با آن در هر هنر رزمی نیز متفاوت است که در اغلب رشته های رزمی مانند کنگفو و ووشو آموزش داده می شود، همچنین در روش سنتی اوکیناوایی نیز کاربرد آن بیشتر برای گرفتن و قفل حریف است و در هنرهای رزمی فیلیپین بیشتر برای ضربه زدن استفاده می‌شود. در سیستم کره‌ای هم، برای حرکات ترکیبی دفاع و حمله (ضربه و قفل) به کار می‌رود. نانچیکو می‌تواند بصورت تکی یا دوتایی استفاده شود همچنین نانچیکوی سبک آزاد، سبکی جدید است که بیشتر از آن برای مقاصد نمایشی استفاده می‌شود تا یک سلاح. با گسترش شیوع هنرهای رزمی در اینترنت و علاقه مردم به یادگیری آن، این سبک نیز رو به گسترش است که مسابقات آن نیز توسط انجمن جهانی نانچیکو برگزار می‌شود. در بعضی از هنرهای رزمی نیز از نانچیکو برای بهتر شدن واکنش‌ها، کنترل دست و مهارت دیگر استفاده می‌شود. داشتن نانچیکو در کشورهایی همچون نروژ، کانادا، روسیه، شیلی و اسپانیا آزاد است و ممنوعیت قانونی ندارد. اما در بعضی کشورها همانند آلمان، سلاحی ممنوع به حساب می‌آید.